Uncategorized
Biuletyn14
16 stycznia, 2022
Biuletyn Federacji
Polskich Organizacji Medycznych
na Obczyznie
Nr 4/1999 (14) Grudzien 1999
(Wydanie internetowe)
Do poprzeniego numeru Biuletynu
Zyczenia |
Co przed nami? (Janusz Kasina) |
Z pracy Rady Federacji (Janusz Kasina) |
IV Swiatowy Kongres Polonii Medycznej (Krzysztof Murawski i Jakub Bodziony) |
Zycie w naszych stowarzyszeniach (Ewa Teslar) |
Kalendarz wydarzen (Ewa Teslar) |
Szkola doktorancka (Barbara Lisowska-Grospierre) |
Pare slow o liscie dyskusyjnej LEKARZE (Adam Poradzisz) |
Rozne wiadomosci (Ewa Teslar) |
Adresy |
Jedni z usmiechem, czesc z nas ze szczypta histerii, inni z lekiem, wiekszosc z nadzieja, ale prawie nikt jednak nie obojetnie oczekuje na przeskok w kolejne tysiaclecie rozpoczynajace sie Sylwestrem, w koncu bardzo podobnym do poprzednich, a moze nawet do przyszlych Sylwestrow. Redakcja pragnie przekazac wszyskim czytelnikom
NAJSERDECZNIEJSZE I NAJGORETSZE ZYCZENIA
NA TEN TAK OCZEKIWANY 2000 rok.
ABY CHOCIAZTROCHE NASZYCH,TEZ TYCH NAJBARDZIEJ SKRYTYCH, MARZEN SIE SPELNILO
a FEDERACJI
zyczymy zeby sie rozwijala i umiala coraz lepiej zrzeszac tak rozne, ale jednak wszystkie bratnie dazenia i temperamenty .
WESOLYCH, ZDROWYCH, WYPELNIONYCH SZCZESCIEM I SPOKOJEM
SWIAT BOZEGO NARODZENIA ORAZ WSZELKIEJ POMYSLNOSCI
W ROKU 2000
zyczy
Rada Federacji.
Apel Redakcji
Realizujac nasze dazenie do solidarnego wspoldzialania, dzielac sie doswiadczeniami z miejsc w ktorych zyjemy i pracujemy, odpowiedzmy na apel Komitetu Organizacyjnego IV Swiatowego Kongresu Polonii Medycznej.
Bierzmy liczny i efektywny udzial w sesji „Opieka Zdrowotna”, przygotowujac referaty na temat dzialania sluzby zdrowia w krajach w ktorych mieszkamy.
Federacja nie jest na tyle stara i zasluzona organizacja, zeby mozna bylo zaczynac rozwarzania od truizmu w rodzaju „przy koncu obecnego wieku” lub „na przelomie tysiaclecia”. Faktem jednak jest, ze przyjety przez nas system miary czasu wskazuje na symboliczna date, ktora przyjdzie juz za kilka tygodni, a ktora chcac tego czy nie, sklania nas do refleksji. Co dalej? Jaka jest nasza przyszlosc? Czego naprawde chcemy? Co bedziemy uwazac za nasz sukces a co za porazke?
Federacja Polskich Organizacji Medycznych jest organizacja w sumie mloda, wciaz w trakcie rozwoju. Uwarunkowania ekonomiczne, kulturowe i polityczne w krajach w ktorych dzialaja poszczegolni czlonkowie Federacji, zmieniaja sie znacznie. Nowych czlonkow wciaz przybywa. Nasze oczekiwania wobec Federacji tez sie zmieniaja.
Dlatego tez czas od nowa rozpoczac dyskusje na temat przyszlosci polonii medycznej i roli Federacji w jej zyciu. Czas wiec wspolnie sprobowac sformulowac odpowiedzi na postawione na poczatku pytania. Odpowiedzi, chociaz nie zawsze jasne i jednoznaczne, chociaz rozne w zaleznosci od punktu widzenia i uwarunkowania w jakich zyjemy, powinny byc sformulowane na tyle jasno, zeby dzialania Federacji byly nadal zgodne z wola wiekszosci sposrod nas, logiczne i efektywne.
Celem Federacji jest, wedlug naszego Statutu: „wymiana doswiadczen i konsultacje w wysilkach i dzialaniach organizacji czlonkowskich, wspolpraca zawodowa i utrzymanie wiezi kolezenskiej i towarzyskiej, reprezentowanie wspolnych interesow organizacji czlonkowskich, w stosunkach z organizacjami, srodowiskiem medycznym oraz organizacjami administracyjnymi w Polsce i na terenie miedzynarodowym.”Poza tym celem Federacji jest rowniez „wspolpraca zawodowa, naukowa, kulturalna i kolezenska ze srodowiskami medycznymi i naukowymi w Polsce”.
Czy wszystkie cele sa nadal aktualne, czy wszystkie jednakowo istotne? A moze w ostatnich latach nastapily zmiany, ktore nalezy uwzgledniac zarowno w naszym Statucie, jak i w podejmowanych dzialaniach? Przykladem takiej korekty dzialania, do ktorej sklonilo nas zycie, byla, wynikajaca z checi zaciesniania kontaktow pomiedzy czlonkami naszych organizacji polonijnych, zmiana okreslajaca organizacje kongresow i spotkan lekarzy polonijnych za kolejny cel naszego dzialania.
Cele zapisane w statucie sa celami dlugo falowymi, nie podlegajacymi zasadniczym zmianom. Poza celami statutowymi mamy rowniez okreslony krotko- i srednioterminowy plan dzialania, ktory w zaleznosci od rozwoju wydarzen i biezacych potrzeb podlega adaptacjom i zmianom.
Poza dyskusja nad naszymi statutowymi oraz wynikajacy z potrzeb chwili celami, istotnym jest tez rozwazenie, w naszej przyszlej dyskusji, srodkow i drog jakimi mamy, okreslone przez nas cele osiagnac. W ostatnich latach sposob funkcjonowania Rady Federacji dostosowany zostal, z jednej strony do potrzeb, z drugiej strony do wciaz rozwijajacych sie zdobyczy techniki. Porozumiewamy sie sprawnie, redagujemy nasz Biuletyn, przygotowujemy wspolne dzialania bez odbywania czasochlonnych zebran.
Technika nie jest jednak lepsza niz ludzie, ktorzy ja obsluguja. Trzeba wciaz coraz wiekszego zaagazowania ze strony wszystkich czlonkow Rady oraz organizacji wchodzacych w sklad Federacji.
Proponujac rozpoczecie dyskusji o naszej przyszlosci, sadze ze jej podsumowania mozna sie spodziewac na , organizowanym wspolnie przez Federacje i Naczelna Izbe Lekarska, IV Swiatowym Kongresie Polonii Medycznej w dniach 1-3 czerwca 2000 w Warszawie oraz na kolejnym zebraniu Rady Federacji, dnia 04 czerwca 2000.
Osobiscie sadze ze oczekiwania naszych polonijnych kolezanek i kolegow w stosunku do Federacji, daza obecnie coraz bardziej w kierunku kontaktow towarzyskich, wymiany pogladow i doswiadczen, praktycznej pomocy w rozwiazaniu problemow, niz w kierunku dzialalnosci naukowej organizowanej przez Federacje. Wspolpraca naukowa jest coraz wyrazniej bardziej wynikiem nawiazywanych, z pomoca Federacji, kontaktow kolezenskich niz efektem swiadomej i konsekwentnej dzialalnosci naukowej Federacji.
To i wiele innych spostrzezen wyplynie z pewnosci, w trakcie dyskusji , ktora toczyc sie bedzie wsrod czlonkow organizacji zrzeszonych w Federacji.
Wiekszosc sposrod naszych celow, okreslonych na poczatku dzialania Federacji; nadal jest i bedzie aktualnymi. Zachecam jednak do dyskusji nad potwierdzeniem obecnych i nad ustaleniem nowych celow naszej dzialalnosci oraz nad sposobami ich osiagniecia. Udzielmy sobie odpowiedzi na pytanie „ co przed nami? „
Janusz Kasina – prezes Rady Federacji
e-mail: j@kasina.pp.se
- Trwaj rozmowy w sprawie przyjecia kolejnego czlonka Federacji. Zgloszenie checi wstapienia do Federacji nadeslalo Kolo Lekarskie przy Towarzystwie Kultury Polskiej Zakarpacia.
- Zakonczona w listopadzie ankieta wsrod czlonkow Rady Federacji wskazuje na to, ze Biuletyn Federacji rozprowadzony jest w ok. 570 egzemplarzach. Wiele zwiazkow zrzeszonych w Federacji nie wykorzystuje jednak Biuletynu w takim zakresie, w jakim mozna by sie bylo tego spodziewac. Jest to dla nas sygnalem, ze dalszy rozwoj naszego Biuletynu jest konieczny. Prosimy o nadsylanie materialow czyniacych nasz Biuletyn jeszcze bardziej interesujacym.
- Zarzad Rady Federacji zostal upowazniony przez Rade do zawarcia porozumienia w sprawie wspolpracy miedzy Federacja a internetowa lista dyskusyjna „Lekarze”.
- Trwaja konsultacje w sprawie ewentualnej zmiany nazwy Federacji: rozwazane sa dwie alternatywy do obecnej nazwy : Federacja Polskich Organizacji Medycznych Zagranica oraz Federacja Polonijnych Organizacji Medycznych.
Janusz Kasina – prezes Rady Federacji
IV Swiatowy Kongres Polonii Medycznej – Warszawa , 1-4 czerwca 2000.
Czytelnicy Biuletynu moga byc zainteresowani krotkim przypomnieniem wydarzen, ktore doprowadzily do podjecia przez Federacje wspolnie z Naczelna Rada Lekarska organizacji nastepnego Kongresu Polonii Medycznej. Bedzie to czwarty z rzedu Kongres Polonii Medycznej. W odroznieniu od poprzednich trzech Kongresow, obecny czwarty Kongres jest organizowany i planowany przez Federacje Polskich Organizacji Medycznych na Obczyznie przy wspoludziale Naczelnej Izby Lekarskiej. (Porzednie Kongresy byly osobista zasluga dr Henryka Roztoczynskiego z Chicago.) W maju 1997 roku Rada Federacji Polskich Organizacji Medycznych na Obczyznie przeprowadzila wewnetrzna ankiete, ktorej wyniki dadza sie podsumowac nastepujaco. Znaczna wiekszosc czlonkow Rady (87,5% tych ktorzy odpowiedzieli na ankiete) byla zwolennikami kontynuowania Kongresow Polonii Medycznej (ankieta pytala, czy wogole te kongresy maja sens i czy powinny byc kontynuowane). Rada uwazala, ze Kongresy winny byc przeznaczone dla lekarzy polskich ze Wschodu, Zachodu i z Polski, przy czym nieco wiekszy nacisk powinien byc polozony na potrzeby lekarzy polskich ze Wschodu, niz na pozostale kategorie uczestnikow. Za szczegolnie wazne przy ukladaniu programu Kongresu Rada uwazala zaplanowanie sesji na temat wspolpracy miedzynarodowej oraz sesji, w czasie ktorej zostanie dokonany przeglad najnowszych osiagniec w medycynie; w tej ostatniej dziedzinie (postep w medycynie) zdaniem respondentow Kongres powinien koncentrowac sie na jednym lub niewielu tematach, a nie rozpraszac sie na wiele dziedzin. Odpowiedzi na ankiete wskazywaly, ze spotkania towarzyskie i czesc turystyczna powinny byc istotnym elementem tych Kongresow. Zdaniem wiekszosci czlonkow Rady Federacji Kongresy powinny odbywac sie raz na trzy lata. Czlonkowie Rady byli zdania, ze Federacja moze odegrac wazna role w planowaniu przyszlych Kongresow, ale nie powinna podejmowac sie pelnej odpowiedzialnosci za ich organizacje ze wzgledu na brak odpowiedniej bazy administracyjnej. (Mowa tu ciagle o wynikach ankiety z maja 1997 roku.)
Istotna zmiana w tej sprawie nastapila w czerwcu 1998 roku, kiedy to podczas zjazdu w Wilnie doszlo do spotkania i zebrania roboczego miedzy przedstawicielami Naczelnej Rady Lekarskiej i Rady Federacji Polskich Organizacji Medycznych na Obczyznie.
Na zebraniu w Wilnie, Naczelna Rada Lekarska uznala Federcje za formalna reprezentacje zorganizowanych polskich lekarzy na emigracji. Na tym samym spotkaniu roboczym uzgodniono rowniez, ze Naczelna Izba Lekarska podejmie sie funkcji administracyjnych przyszlego Kongresu Polonii Medycznej, jezeli Federacja wyrazi takie zyczenie. Dyskusja na tym zebraniu wskazywala, ze tematyka przyszlych Kongresow powinna byc ukierunkowana raczej na konferencje monotematyczna zwiazana z zagadnieniami etyki medycznej lub organizacji ochrony zdrowia, niz na tematyke „naukowa”. W wyniku zebrania w Wilnie, Federacja przyjela na siebie odpowiedzialnosc za nastepny Kongres pod warunkiem, ze za jego admnistracje i organizacje bedzie odpowiedzialna Naczelna Izba Lekarska.
Po zebraniu w Wilnie Rada Federacji przeprowadzila dodatkowa szczegolowa ankiete wsrod swoich czlonkow. Ta ankieta wykazala, ze nie nalezy calkowicie zarzucic tematyki „naukowej”. Na podstawie wynikow tej ankiety zalozenia Kongresu zostaly podsumowane w sposob nastepujacy: celem Kongresu jest poglebienie przez jego uczestnikow wiedzy o wybranych postepach w medycynie oraz poglebienie wiedzy, wymiana informacji i dyskusja na temat tych aspektow lub wydarzen w medycynie i spoleczenstwie, ktore maja szczegolny wplyw na ochrone zdrowia w krajach wykonywania zawodu przez uczestnikow Kongresu. Celem Kongresu jest rowniez ulatwienie kontaktow osobistych w sprzyjajacej atmosferze towarzyskiej i ponowne odwiedzenie kraju rodzinnego, w ktorym zachodza oszalamiajace zmiany. Tematyka Kongresu, ustalona po dlugich dyskusjach i konsultacjach w srodowisku Polonii Medycznej bedzie zawierac, w mniej wiecej rownych proporcjach:
- przeglad wybranych dziedzin medycyny w ktorych w ostatnim czasie dokonal sie zasadniczy przewrot majacy uznany wplyw na jakosc ochrony zdrowia;
- przeglad i dyskusje zagadnien technicznych, prawnych, administracyjnych lub socjalnych, majacych decydujace znaczenie dla medycyny i wykonywania zawodu lekarza;
- dodatkowo zostanie rowniez przygotowany bogaty program kuturalny i towarzyski. Ankietowani czlonkowie Rady Federacji wypowiadali sie za Krakowem lub Warszawa jako miejscem Kongresu; ostatecznie zdecydowano Kongres zorganizowac w Warszawie.
Na powyzszych zalozeniach oparl sie Komitet Organizacyjny Kongresu – KO – i Komitet Programowy (naukowy) Kongresu – KP.
W sklad KP wchodza (w nawiasach zakres odpowiedzialnosci):
Jakub Bodziony, University of Saarland, Department of General and Vascular Surgery, Homburg, Niemcy (koordynacja, ochrona zdrowia, internet, chirurgia)
Jan Borowiec, University of Uppsala, Department of Cardiosurgery, Uppsala, Szwecja (kardiologia)
Malgorzata Kobayashi, Zaklad Nerwic IPP, Warszawa (nerwice i depresje)
Marcin Krotkiewski, University of Göteborg, Göteborg, Szwecja (zywienie)
Barbara Lisowska-Grospierre, INSERM, Hopital Necker, Paryz, Francja (ochrona zdrowia)
Fred Leya, Loyola University Medical Center , Chicago, USA (planowana kardiologia)
Marek Kosmicki, Instytut Kardiologii, Warszawa (kardiologia)
Malgorzata Kozlowska-Wojciechowska, Instytut Zywnosci i Zywienia,Warszawa (zywienie)
Christopher Kubik, PZL, Chicago, USA (ochrona zdrowia)
Krzysztof Madej, NRL, Warszawa (ochrona zdrowia)
Janusz Meder, Centrum Onkologii, Warszawa (onkologia)
Piotr Mierzewski, Council of Europe, Department of Health Politics, Strasbourg (ochrona zdrowia)
Wojciech Noszczyk, Kilinika Chirurgii AM, Warszawa (chirurgia)
Stanislaw Puzynski, Instytut Psychiatrii i Psychologii, Warszawa (nerwice i depresje)
Stanley Raczek, US Naval Hospital, USA (nerwice i depresje)
Marek Rudnicki, University of Illinois, Medical Center, Chicago, USA (chirurgia)
Wiktor Szostak, Instytut Zywnosci i Zywienia, Warszawa (zywienie)
Ewa Teslar, AMOPF, Paryz, Francja (ochrona zdrowia)
Andrzej Wozniak, University of Saarland , Department of Radiology and Radiotherapy,
Niemcy (onkologia)
Aktualnie Komitet Programowy przygotowuje szczegolowe programy poszczegolnych sesji, zapraszamy wszystkich zainteresowanych do przeslania streszczen pod adresem:
Komitet Programowy i Organizacyjny rozeslaly okolo 2000 informatorow programowych, dochodza nas jednak informacje ze nie wszyscy prezesi zwiazkow rozeslali te informatory. W przypadku nieotrzymania informatora programowego IV Kongresu Polonii Medycznej prosimy o poinformowanie sekretarza Federacji,
Jakuba Bodzionego, chjbod@med-rz.uni-saarland.de
Zostana one niezwlocznie przeslane na podany adres pocztowy. Aktualne informacje na temat Kongresu znajduja sie na stronach Federacji w internecie pod adresem:
Krzysztof Murawski – poprzedni prezes Rady Federacji
Jakub Bodziony – sekretarz Rady Federacji
Zycie w naszych stowarzyszeniach
PARYZ
Obchody 10-lecia AMOPF 8 – 9 – 10 pazdziernik 1999.
W 1996 roku, w czasie Zjazdu Federacji w Paryzu, odbyla sie Konferencja o Opiece Zdrowotnej w Polsce. Chodzilo o przedstawienie mozliwosci wspolpracy z Polska, w dziedzinie Ekonomii Ochrony Zdrowia, poprzez wtedy istniejace programy europejskie, ktore pomagaly finasowac rozne przedsiewziecia polityczne i ekonomiczne w ramach ochrony zdrowia.
Trzy lata pozniej nasze Stowarzyszenie, AMOPF, obchodzilo dziesieciolecie swojego istnienia. Jubileusz trwal trzy dni. Pierwszego wieczoru odbylo sie oficjalne przyjecie w Paryskim Ratuszu – Hotel de Ville. W czasie koktailu, zastepujac burmistrza Paryza – Pana Jean Tiberi, miedzynarodowej slawy kardiochirurg prof. Cabrol wyglosil bardzo piekne powitanie naszych polskich i polonijnych gosci.
W sobote, 9-ego pazdziernika, w przepieknej polskiej ambasadzie, miala miejsce konferencja pod tytulem: „Reforma opieki zdrowotnej w perspektywie przystapienia Polski do Unii Europejskiej”.
Celem konferencji bylo przedstawienie systemow opieki zdrowotnej w Polsce oraz we Francji, z polozeniem nacisku na czesc ekonomiczna funkcjonowania roznych systemow wprowadzanych w Polsce i funkcjonujacych we Francji. Po powitaniu wygloszonym przez Pana Ambasadora Stefana Mellera, pierwszym mowca byla Pani Minister Teresa Kaminska, odpowiedzialna za wprowadzenie aktualnej reformy. Nastepnie prof. Jean François Girard, aktualnie pracujacy w Conseil d’Etat, a byly Directeur Général de la Santé przedstawil skrotowo jak sie zmienily poglady na ochrone zdrowia we Francji na przestrzeni ostatnich 10-u lat. Chcac rozszerzyc nasze spojrzenie na Europe, Piotr Mierzewski, z Conseil de l’Europe w Strasburgu, podal jakie zostaly zaproponowane przepisy dotyczace zdrowia, na szczeblu europejskim.
Po przerwie, w czasie ktorej moglismy ogladac wystawe zdjec z dziesieciu lat istnienia AMOPF’u, przygotowana przez Andrzeja Topilko i Piotra Konopke, miala miejsce czesc dotyczaca zagadnien technicznych funkcjanowania sluzby zdrowia. Zarowno francuscy, jak i polscy przedstawiciele Kas Chorych, tlumaczyli jak skomplikowane sa ich systemy. Francuscy z powodu ilosci roznych kas, Polacy z powodu wejscia burzliwego i za malo przygotowanego spoleczenstwa w te radykalne zmiany w systemie opieki zdrowotnej. Bardzo sympatyczna, i doskonale znajaca wszystkie europejskie systemy opieki zdrowotnej, Christine Thayer, z pochodzenia Szkotka, wspaniale strescila podobienstwa i roznice panujace w tych dwoch roznych systemach. Moderatorem pierwszej sesji byl Pan Claude Sardais, prezydent Fundacji France-Pologne, ktora nam bardzo pomogla finansujac miedzy innymi tlumaczenie w czasie Konferencji.
Po poludniu sesja okraglego stolu, byla prowadzona przez nowo mianowanego dyrektora WHO na Europe, Marc Danzon .
Poczawszy od akredytacji i ewaluacji systemow a konczac na ksztalceniu lekarzy rodzinnych, zabierali glos przestawiciele Ministersw Zdrowia, Kas Chorych i ubezpieczen dodatkowych obu panstw.
Fundusze, ktorymi dysponuja oba kraje – Francja i Polska sa diametralnie rozne – Francja przeznacza na ochrone zdrowia swoich obywateli 10 razy wiecej niz Polska. Stan statystycznych badan w dziedzinie zdrowia, jakosc perspektyw w ramach problemow politycznych i spolecznych w calej Europie zostana przedstawione w wydaniu materialow po Konferencji.
Odpowiedzialni za organizacje tego dnia: Piotr Mierzewski, Barbara Grospierre-Lisowska i Ewa Teslar dok» adaj wszelkich staran, aby jak najszybciej wydac te publikacje.
Na kolacje udalismy sie do salonow w Senacie, w ogrodzie Luksemburskim, a dla tych ktorzy jeszcze mieli troche sily do tanca, zostala zorganizowana dyskoteka w restauracji u naszych przyjaciol – Nicolas Mastori i Zofii Sowinskiej.
Trzeci dzien zostal poswiecony Walnemu Zebraniu AMOPF’u, ktore mialo miejsce w Polskiej Akademii Nauk. Wybrano nowy Zarzad, w skladzie: Ewa Teslar (Paryz) prezes , Elzbieta Lipinska (Paryz) wiceprezes, dwoch sekretarzy – Adam Glogowski (La Ferté Bernard) i Ewa Guillard (Paryz). Rafal Czerucki (Bruksela) zostal nowym skarbnikiem, Barbara Grospierre-Lisowska (Paryz) zajmuje sie wspolpraca z Federacja, a Tomasz Biedzinski (Paryz) ksztalceniem podyplomowym.
Jak zwykle koktail i koncert uprzyjemnily nam te chwile. Zarowno poprzedni jak i aktualny zarzad braly aktywny udzial w przygotowywaniu tych trzech jubileuszowych dni. Dziekujemy sobie wzajemnie za tak owocna wspolprace.
Bardzo przyjemnie bylo nam goscic pania dr Elzbiete Radziszewska (odpowiedzialna w Sejmie za wspolprace z Polakami zagranica), ktora wreczyla Panu Claude Sardais medal za jego dzialalnosc dla Polski. Federacja byla reprezentowana przez jej prezesa Janusza Kasine i sekretarza Jakuba Bodzionego. Prof. Marek Rudnicki reprezentowal skarbnika Federacji, Jozefa Mazurka.
Naczelna Izba Lekarska byla reprezentowana przez dr Bozene Pietrzykowska, odpowiedzialna za kontakty z polskimi lekarzami na Obczyznie, dr Romualda Krajewskiego, ktory bral udzial w Okraglym Stole w czasie Konferencji, dr Jerzego Pasadyna oraz Wojciecha Marquardta z Katowic, ktory w imieniu NIL wreczyl medale odchodzacemu Zarzadowi za prace spoleczna i polonijna.
Wiele stowarzyszen sfederowanych przybylo do Paryza: 25 osob z Niemiec, koledzy z Kanady i ze Szwecji.. Przybylo rowniez kilka osob z, bliskiej naszemu sercu, Listy Dyskusyjnej Lekarze, z jej zalozycielem dr Adamem Poradziszem na czele.
Na naszym jubileuszu obecni byli rowniez stypendysci AMOPF.
Wszystkim obecnym i nieobecnym, ktorzy przeslali nam jubileuszowe zyczenia serdecznie dziekujemy.
Ewa Teslar – prezes AMOPF, wiceprezes Rady Federacji
e-mail: e-teslar@worldnet .fr
Wieczor AMOPF
Dnia 3 grudnia 99 spotkalismy sie w Centre du Dialogue, przy ulicy Surcouf. Stanislaw Kowarzyk, internista na stazu w szpitalu Cochin wyglosil pasjonujacy i dramatyczny referat na temat: „Choroby tarczycy w rejonie Nysy. Czy problem spoleczny ?” Sytuacja w Nysie jest z paru wzgledow przejmujaca. Polozenie geograficzne tego miasta spowodowalo ze chmura po awarii w Czernobylu pare razy przechodzila nad miastem. Specyficzna struktura osrodkow sluzby zdrowia w Nysie nie pozwala na opieke specjalistyczna endokriynologiczna na miejscu, a dojazdy do Opola i przyjecie chorych przez lekarzy lokalnych wymaga strasznie dlugiego czekania. Polityczne blokowanie sprawy nie sprzyja ujawnieniu charakteru tego typu katastrofy ekologicznej w Nysie. Brak zainteresowania w Polsce wymaga wedlug, naszego kolegi poinformowania kol medycznych zagranica i publikacje jego pracy i dochodzen.
KREFELD
W sobote, 20 listopada 1999, odbyl sie III Europejski Bal Lekarzy w Gladbeck.
Okolo 700 uczestnikow balowalo w trzech salach (dwie dla niepalacych). Muzyka byla w kazdej sali wysmienita, wiec i atmosfera wszedzie goraca. Pare innych imprez urozmaicilo ten weekend: sesja internetowa, aukcja obrazow i wielka tombola.
Jak zawsze wielkie gratulacje dla organizatorow, ktorzy narzekali ze z powodow klimatycznych byla mniejsza frekwencja niz w zeszlym roku. Ci co dobrneli do Hotelu „Van der Valk” nie zalowali swej zuchwalosci w walce z przeciwnosciami przyrody.
CHICAGO
Jesienia odbyly sie w Chicago „VIII Polonijne Mistrzostwa Lekarzy w Tenisie Ziemnym”.
Organizacja zostala zapewniona przez Bronislawa Orawca., ktory tez zostal wielkim zwyciezca zawodow. W kategorii mezczyzn zostal on, juz po raz siodmy, mianowany najlepszym sportowcem. Wsrod pan, po raz trzeci, zwyciezyla Anna Szpindor.
W czasie wieczoru, po mistrzostwach, Grzegorz Turowski wyglosil wyklad na temat „Chirurgia plastyczna i rekonstrukcyjna na przelomie tysiaclecia”.
MALMO
Dnia 9 pazdziernika 1999 odbylo sie calodniowe sympozjum na temat „Rak piersi”. W bardzo udanym sympozjumwzieli udzial czlonkowie Zwiazku oraz szereg zaproszonych gosci, m.in. wyk» adowcy z Polski: prof Zbigniew Wronkowski, Instytut Onkologiczny Warszawa, prof. Graó yna CieÑ li½ ska-Wilk, Pomorska Akademia Medyczna, Szczecin, wyk» adowcy ze Szwecji: doc. Göran Baldin, chirurg, Malmö, dr Lieselotte Frost-Arner, chirurg plastyczny, Malmö, dr Ewa Frodis, specjalistka w zakresie mammografii, Västerås. Dokumentacja Sympozjum: „Medicinsk Bulletin” nr XI.
- 7 stycznia 2000 odbedzie sie spotkanie noworoczne w Ostrawie z Konsulem RP i Polskim Towarzystwem Medycznym w Republice Czeskiej. Dalsze informacje: http://web.telcom.cz/cz-ptm/biuletyn.htm
- 23 stycznia 2000 odbedzie sie Bal Medyka organizowany przez Piotra Konopke w Chalet de la Maison Jaune , Vincennes. Dalsze dane: pierre.konopka@wanadoo.fr / lub tel: 0146223388
- 5 lutego 2000 AMOPF organizuje Wieczor Stowarzyszenia, zabawe na statku „Kiosque Flottant” przycumowanym, na przeciwko” Très Grande Bibliothèque” w Paryzu. Dalsze informacje: e-teslar@worldnet.fr / lub tel :0142721493.
- 5 lutego 2000 Bal Medykow, Grand Hotel, Malmo
- 12 lutego 2000 Bal Lekarza, Sztokholm
- 19 lutego 2000 odbedzie sie 50-ty Bal organizowany przez Polish-American Medical Society w Chicago. Bal zostanie zorganizowany w Grand Ballroom w Palmer House Hilton w Chicago. Dochod z Balu przeznaczony zostanie m.in. na powiekszenie Fundacji Edukacyjnej zalozonej przed trzema laty z okazji 50 lecia Towarzystwa. Fundacja jest administrowana przez Fundacje Kosciuszkowska. W ramach 1-3 miesiecznych stypendiow polscy lekarze moga odbywac staze w szpitalach i laboratoriach badawczych w Chicago. Blizsze dane tel (847) 2059544
- 26 lutego-04 marca 2000 zimowy kurs („Zapalenia i infekcje”) oraz urlop w Austrii (Mayrhofen) organizowany przez Polski Zwiazek Medyczny w Szwecji, okreg Malmo. Informacje: Hanna Trojnarska-Schatz tel.040-64555, e-mail: hanialeon@swipnet.se, Ewa Repetowska tel: 046-13 31 74 fax: 040-75 170, e.mail: Ewa.Repetowska@molmed.lu.se
- Narty w Chamonix, AMOPF organizuje tydzien sportowy w gorach od 26 marca do 2-ego kwietnia 2000 r.dane: pierre.konopka@wanadoo.fr /lub tel0146223388
- Podroz do Grecji organizowana przez AMOPF, kontakt z lekarzami polskieg pochodzenia i zwiedzanie Peloponezu i wyspy Kosod 30 kwietnia do 8-ego maja 2000. Dane: e-teslar@worldnet.fr /lub tel 0142721493
- W maju 2000 Polskie Towarzystwo Medyczne w Niemczech organizuje wraz z Klubem Podroznika z Nowego Jorku (Jurek Majcherczyk) wycieczke do Peru, dalsze informacje http://www.ptm-d.com
- 1-4 czerwca 2000 IV Swiatowy Kongres Polonii Medycznej w Warszawie. Dalsze dane: http://members.xoom.com/Federation/kongres.htm
Jak widac , redakcja Biuletynu moze informowac tylko o wydarzeniach o ktorych zostala poinformowana.
Prosimy bardzo o przesylanie nam danych o przyszlych imprezach w naszych stowarzyszeniach
Jak powstalo Studium Doktoranckie Medycyny Molekularnej w Warszawie.
Jedna z form wspolpracy Federacji z Polska mial byc osrodek informacyjny o mozliwosciach podyplomowego ksztalcenia lekarzy na zachodzie, wspolpracujacy ze stowarzyszeniem managerow polskich szpitali „Stomoz”. Podjelam sie pracy nad jego stworzeniem, ale nie dopielam tego celu. Osrodek nie powstal. Poza moja wlasna nieudolnoscia, przyczyna tego byla pasywnosc i trudnosci w kontakcie z moimi polskimi partnerami. Poniewaz inna incjatywa na polu ksztalcenia powiodla sie, zdaje z niej ponizej relacje.
Jak powstalo Studium Doktoranckie Medycyny Molekularnej w Warszawie.
Ogromne postepy biologii komorki i molekularnej, ostatniej dekady, sprawily, ze patologia czlowieka jest analizowana dzis na poziomie molekularnym . Sluzy to przede wszystkim chorym. Sluzy tez i wiedzy, bo badanie chorob na poziomie molekularnym jest zrodlem ciaglych odkryc nowych mechanizmow i genow, ktorych uszkodzenie wyjasnia etiologie chorob. Medycyna polska, czesto swietna w swej funkcji klinicznej, zostala w tyle w dziedzinie badan molekularnych. Przyczyn tego jest wiele, jedna z waznych przyczyn jest brak nauczycieli akademickich wyksztalconych w tym kierunku. Lekarz na zachodzie zdobywa takie wyksztalcenie podczas paracy nad doktoratem. We Francji i USA studia doktoranckie prowadzone sa w szkolach doktoranckich.
Od 1995 r. zespol polskich i francuskich lekarzy i naukowcow pracowal nad stworzeniem podobnej szkoly w Polsce. W wyniku tego, w 1997 roku powstalo, przy AM w Warszawie, studium medycyny prowadzone z udzialem naukowcow francuskich, tak w roli wykladowcow, jaki w Radzie Naukowej Molekularnej (SMM). Jego celem jest organizowanie studiow doktoranckich dla wyselekcjonowanej grupy studentow specjalizujacych sie w badaniach molekularnych patologii czlowieka. Porozumienie o stworzeniu Studium podpisaly Katedra Biologii Komorki PAN-u i Fundacja Onkologii Klinicznej i Doswiadczalnej. Rektorzy AM przeznaczyli na rzecz SMM 9 stypendiow z puli stypendiow doktoranckich, Zaklad Biologii Komorki udostepnia 150 m2 laboratoriow, a Fundacja Onkologii wyasygnowala 50 tys. zlotych „na rozruch”. We wrzesniu 1998 zostala zawarta oficjalna umowa o wspolpracy polsko-francuskiej. Zawarta ona zostala miedzy AM w W-wie i Université Paris VI. Francja zapewnia polskim studentom stypendia na 3-miesieczne staze w laboratoriach francuskich i oplaca podroze naukowcow francuskich do Polski. W 99 r. SMM uzyskalo od Ministerstwa Zdrowia dotacje wysokosci 400 000 zlotych.
Studium jest otwarte dla absolwentow medycyny i biologii. Przewiduje sie zrobienie doktoratu w ciagu trzech lat. Nabor studentow odbywa sie droga konkursu. Kandydaci redaguja po angielsku projekt badan i wybieraja promotora, ktory wyraza zgode na kierowanie pracy. Komisja rekrutacyjna dokonuje pierwszego wyboru na podstawie projektow. O ostatecznej selekcji kandydatow decyduje spotkanie kandydata z Komisja Rekrutacyjna, prowadzone po angielsku. Studenci pracuja nad doktoratem w laboratoriach swych promotorow lecz maja mozliwosc odbycia stazu (od 2-3 miesiecy) w laboratoriach francuskich o podobnym profilu badan. Studenci maja obowiazek uczestniczyc w corocznych kursach, teoretycznym (podstawy biologii molekularnej i genetyki) i praktycznym oraz w seminariach specjalistycznych organizowanych przez SMM. Od przyszlego roku SMM zorganizuje obowiazkowe cwiczenia z informatyki w dziedzinie genetyki i korzystania z baz danych.
Pierwszy nabor studentow SMM odbyl sie we wrzesniu 98 roku. Przyjetych zostalo 9 osob. Z polskiej strony zaangazowane sa obecnie trzy Akademie Medyczne – warszawska, poznanska i szczecinska. Zaklad Poznania i Warszawy: 4 absolwentow wydzialu biologii uniwersytetow i 4 absolwentow medycyny. 9-ty kandydat jest absolwentem biologii UW i studentem 5-ego roku medycyny. Projekty badan studentow 1-ego roku dotycza: genetyki chorob wrodzonych (2) genetycznych uwarunkowan nerczycy (1), onkologii (3), terapii genicznej (1) i endokrynologii molekularnej (2). Drugi nabor do SMM odbyl sie we wrzesniu 99 roku. Zostalo przyjete 7 osob: 5-ciu asolwentow biologii i 2 medycyny. Wszyscy rozpoczeli juz prace.
Studium Medycyny Molekularnej jest projektem na razie skromnym liczbowo. Udalo sie go stworzyc troche na zasadzie „skladkowej”, dzieki wysilkom wielu ludzi, lekarzy i naukowcow z roznych instytucji. SMM. Obecnie prowadzimy rozmowy z rektorem Uniwersytetu Warszawskiego, poniewaz chcielibysmy aby Studium stalo sie instytucja miedzyuczelniana. Mamy nadzieje, ze tworzac Studium doktoranckie w Polsce, przyczyniamy sie do ksztalcenia kadry lekarzy-naukowcow zmniejszajac jednoczesnie ryzyko dalszych strat najzdolniejszych na rzecz Zachodu.
Barbara Lisowska-Grospierre
e-mail: grospier@ceylan.necker.fr
Pare slow o liscie dyskusyjnej LEKARZE.
W ostatnich 10-15 latach za granice Polski wyjechala znaczna grupa polskich lekarzy. Liczy sie ze bylo ich ponad 6 tysiecy.
Czesc wyjechala bez okreslonego z gory celu, aby sie tylko z Polski wydostac. Kolezanki i koledzy z tej grupy wyjezdzali glownie z poczatkiem lat 80- tych, nierzadko na zasadzie propozycji otrzymania od organow MSW paszportu waznego tylko „w jedna strone”. Wiele osob wyjechalo rowniez z paszportami „turystycznymi”, wiedzac, ze poprosza o azyl polityczny w pierwszym kraju w ktorym bedzie to mozliwe.
To pokolenie „50 latkow” (glownie ) lekarzy stanowi obecnie najpowazniejszy czlon „polonii medycznej za granicami kraju”. Ale nie jedyny – za granicami Polski mieszka rowniez spora grupa lekarzy, ktorzy zachowali jezyk polski z domu rodzinnego. Urosli wszakze i ukonczyli studia medyczne na uniwersytetach poza Polska. Mieszkaja rowniez osoby, ktore nauczyly sie jezyka polskiego w trakcie studiow medycznych wlasnie odbywanych w Polsce.
Jak widac wiec z powyzszego Polonia Medyczna jest niejednorodna, ale wiaze ich jedno: jezyk polski, czesto rowniez przywiazanie do polskich obyczajow. Co wiecej w ogromnej wiekszosci przypadkow wybor miejsca zamieszkania poza granicami kraju wynikal ze swiadomej decyzji.
Jak wszyscy jednak wiemy, za granicami Polski znajduje sie rowniez spora grupa lekarzy, ktora tej swobody wyboru nie miala, a kwestia uznania sie za Polaka wiazala sie, czesto w przeszlosci a i obecnie z rozmaitymi niewygodami, a takze wrecz przesladowaniami. Mowa tu o Kolezankach i Kolegach mieszkajacych w krajach na terenie bylego ZSRR.
Fakt, ze Kolezanki i Koledzy lekarze mieszkaja na zachodzie, swiadomie wybierali swoje miejsce pracy i zamieszkania rzutuje oczywiscie na ich podejscie do zycia, do troski o wlasne sprawy. Osoby te nauczyly sie aktywnie podchodzic do zycia, wiedzac, ze tylko oni (one) sa sami kowalami swego losu.
To wlasnie aktywne nastawienie spowodowalo, ze gdy powstala lista dyskusyjna polskich i polonijnych lekarzy : LEKARZE (w marcu 1998 roku) to od razu znalezli sie na nia chetni.
Poprzednio lekarze polonijni nie mieli wyboru – mieli dostep tylko do jednej listy internetowej – „LEK-MED”. Ale lista ta miala szereg niedogodnosci. Glowna byl (i jest fakt), ze wiekszosc zapisanych to nie lekarze. Po wtore od dluzszego czasu daly sie wyczuwac odczucia niecheci do „polonijnych „ lekarzy ze strony „polskich” pacjentow i takze, trzeba to powiedziec, lekarzy. Uwazali niektorzy, ze „polonijni” lekarze to karierowicze, groszorobi, porzucajacy kraj w pogoni za pieniadzem.
Propagujac takie stanowiska zapominali wszakze, ze uzyskanie licencji lekarskiej zagranica, zwlaszcza w USA czy Kanadzie lub Wielkiej Brytanii jest zdecydownaie trudniejsze od jej uzyskania w Polsce. I nie chodzi to tylko o kwestie dobrego opanowania jezyka (w tym fachowego), ale rowniez i wymagania profesjonalne sa wyzsze i czesto wymagane jest powtorzenie stazu podyplomowego (conajmniej).
Powstala wiec w marcu roku 1998 lista dyskusyjna LEKARZE spelnila oczekiwania zapisujacych sie Kolezanek i Kolegow. Jest ona scisle lekarska, wymagany jest okreslony poziom „zawodowy” (w formie posiadania licencji), no i rzecz jasna wymagana jest swego rodzaju „bieglosc internetowa”.
Lista LEKARZE nie odcinala sie wszakze od Kolezanek i Kolegow z Polski – od poczatku przyjeto zalozenie, ze o zapis na liste moga sie ubiegac rowniez Koledzy i Kolezanki z Polski.. Wymagania stawiane wszakze im byly rownorzedne do tych , ktore wysuwa sie w odniesieniu do polonijnych.
W sumie wiec na liscie znajduje sie ponad 110 lekarzy z roznych krajow. Z dyplomami polskich i zagranicznych uczelni. Na liscie sa wiec lekarze i z Brazylii, Australii, Niemiec, Francji, Litwy, z USA, Kanady, i z Maroka, Jordanii i z Polski, ze wymienimy tylko przykladowo. Laczy ich wszakze jedno – posiadanie jezyka polskiego i chec dyskusji na tematy ich samych interesujace, tak Kolezanki i Kolegow z zagranicy, jak i Kolezanki i Kolegow z Polski. I okazuje sie, ze ci wlasnie „polscy” i „polonijni” maja sobie nawzajem wiele do powiedzenia.
Na liscie nie ma ograniczen tematycznych. Nikt nie jest wazniejszy od innych. Stosunki miedzy Kolezankami
i Kolegami sa takie jakie winny byc miedzy lekarzami – wolne od zawisci, pelne sympatii i checi wzajemnej pomocy. Dyskusje na liscie maja charakter niepubliczny, do zobowiazania tajemnicy w tym zakresie zobowiazuje sie kazdy nowozapisany.
Na liscie sa wiec i profesorowie uniwersytetow i wiejscy lekarze, lekarze czynni zawodowo i emeryci. Sa naukowcy i lekarze praktycy. Miedzy Kolezankami i Kolegami nawiazuja sie wiezi przyjazni, chec wzajemnego odwiedzania i osobistego poznania. Co roku przychodzi przez serwer listy, obecnie okolo 3000 wiadomosci, ale rownie powazna liczbe „messages” wymieniaja miedzy soba wlasnie Kolezanki i Koledzy bezposrednio miedzy soba. Poza forum ogolnym…
Pierwsza okazja do wspolnego osobistego „poznania sie” byl kongres AMOPF – francuskiego stowarzyszenia lekarzy polskiego pochodzenia, ktory odbyl sie w Paryzu, w pazdzierniku tego roku. Nagle spotkalo sie, w sposob nieco niezaplanowany, 6 kolezanek i kolegow, ktorzy sie znali poprzednio tylko z wypowiedzi na liscie. I okazalo sie rowniez, ze choc tak dalecy – to czuli/ly sie one i oni bardzo bliscy. Nie bylo zwyczajnych, w takich przypadkach, barier nakazujacych w takich okazjach, stopniowe dopiero poznawanie sie.
Lista jest bardzo „demokratyczna”, choc z punktu widzenia formalnego bardzo autorytatywna. Nie ma wybranego zarzadu. Funkcje techniczne i administracyjne wypelniaja koledzy, ktorzy maja na to ochote. I tak wiec jeden – wiejski lekarz spod Krakowa przygotowuje co miesiac podsumowanie dyskusji na liscie i po uzyskaniu zgody listy, rozpowszechnia je na Internecie jak rowniez na lamach polskich czasopism (nie tylko medycznych). Drugi kolega – pulmonolog z centralnej Polski- zajmuje sie problemami „technicznymi” dzialania listy na Internecie. Kolezanka z Florydy zajmuje sie zapisami na liste.
I wreszcie formalny „list-owner” z Kanady zajmuje sie wszystkim po trochu. A glownie tym, aby lista stale rosla i byla widoczna.
Do zapisu na liste zachecani sa wszyscy polscy i polonijni lekarze. Warunki zapisu, omowione pokrotce powyzej, znajduja sie na internetowej witrynie pod adresem: http://polscy-lekarze.com (a juz po oddaniu tego artykulu do druku zostala rowniez uruchmiona dodatkowa domena: http://polscy-lekarze.net).
Przynaleznosc do listy nie wiaze sie z koniecznoscia ponoszenia zadnych oplat (poza oplatami, jezeli takie sa, za uzywanie internetowego podlaczenia). Wprost przeciwnie – od czasu do czasu mozna spotkac na lisce ogloszenia o mozliwosci zarobienia, w medycznej profesji w ten czy inny sposob.
Lista miesci sie, z punkt widzenia formalnego, na terenie Kanady. Takie rozwiazanie przyjeto aby unikac prob nacisku na zapisanych ze strony jakichkolwiek „wladz”. Stanowi ona rowniez, formalnie, wlasnosc „prywatna”, nie jest zwiazana z zadna inna organizacja ani urzedem, tak polskim jak i zagranicznym. Sluzy ona wylacznie zapisanym na nia czlonkom.
Przyjete jest na liscie posiadanie jak najwyzszgo poziomu fachowego. Kolezanki i Koledzy wspomagaja sie wzajamnie poradami i wymiana zrodel wiedzy. Kazdy zapisany na liscie ma dostep do osobistego Docguide. Mozna zapisac sie na otrzymanie naukowych, internetowych, biuletynow. Choc z drugiej strony nikt nie stara sie innym zaimponowac, wiedzac, ze materia medyczna jest bardo ulotna i wiek medycznych, nieomylnych, autorytetow juz dawno przeminal.
Wszyscy sa mile widziani. I choc procedura zapisu na liste nie jest ani szybka ani latwa, to po przyjeciu, kazdy nowozapisany czuje sie jak u siebie w domu. W gronie przyjaciol, bo takim gronem w gruncie rzeczy lista wlasnie jest.
Dr. Adam Poradzisz
Edmonton, Alberta, Canada
E-mail: dradam@doctor.com
- Z „Gazety Lekarskiej” z listopada br. dowiadujemy sie, ze dnia 16 pazdziernika 1999 powstalo Europejskie Forum Lekarzy Polskich, zostalo ono zarejestrowane w Warszawie. Prezesem Zarzadu jest Marek Bakowski. Idea przewodnia jest „konsolidacja polskojezycznego europejskiego ruchu medycznego na progu wspolnej Europy”. Witamy ich zaistnienie!
- Informacja dla lekarzy ktorzy uzyskali dyplom w Polsce. Aby nie stracic prawa wykonywania zawodu w Polsce, trzeba bedzie poprosic o to na pismie. Pierwotnym terminem wnoszenia podan byl koniec 1999 r. Termin ten zostal przedluzony do konca 2001 r. Celem uzyskania dalszych informacji, prosimy dzwonic do NIL, tel. 00-48 22 822 18 84 lub 8229601, lub kontaktowac sie z nasza kolezanka z AMOPF, ktora sie tym zajmuje: Elzbieta Lipinska: e-mail LipinskiE@aol.com
Adres stron Federacji:
http//members.xoom.com/Federation
Zarzad Rady Federacji:
Prezes: Janusz Kasina (Szwecja): j@kasina.pp.se
Wiceprezes: Ewa Teslar (Francja): e-teslar@worldnet.fr
Sekretarz: Jakub Bodziony ( Niemcy): chjbod@med-rz.uni-saarland.de
Skarbnik: Jozef Mazurek (USA): mazurek@megsinet.net
Redakcja Biuletynu:
Dr Ewa Teslar
50, rue Sainte Croix de la Bretonnerie
75004 Paris (Francja)
Tel 33 (0)1 42 72 14 93
Fax 33 (0) 1 42 77 16 08
E-mail: e-teslar@worldnet.fr