Nasza Federacja powstala w marcu 1994 roku, poczatkowo jako zrzeszenie czterech polskich organizacji medycznych w Zachodniej Europie. Porozumienie i lacznosc byly wtedy stosunkowo latwe ze wzgledu na niewielkie odleglosci i ograniczona liczbe czlonkow. Wkrotce jednak do Federacji dolaczyly sie dwa polskie zwiazki medyczne ze Stanow Zjednoczonych, a ostatnio Federacja powiekszyla sie o organizacje polskich lekarzy w Wilnie i Grodnie i niebawem spodziewamy sie nastepnych nowych czlonkow. Regularne porozumiewanie sie jest warunkiem, bez ktorego nie moze byc wspolnego dzialania. Temu celowi sluzy niniejszy Biuletyn.

Charakter Biuletynu bedzie przede wszystkim informacyjny. Zamierzamy publikowac wiadomosci o dzialalnosci organizacji czlonkowskich i inne materialy sluzace celom Federacji. Organizacje nalezace do Federacji beda rozprowadzac Biuletyn na swoim terenie stosownie do swoich potrzeb. Dystrybucja na terenach nie objetych dzialalnoscia naszych organizacji czlonkowskich bedzie nalezala do Redakcji Biuletynu. Oprocz tego biezace i archiwalne numery Biuletynu beda dostepne w Internecie (http:/hektor.umcs.lublin.pl/~venglin/fpom.htm) na serwerze „Hektor” Uniwersytetu im. Marii Curie-Sklodowskiej, dzieki bezinteresownej goscinnosci Okregowej Izby Lekarskiej w Lublinie i osobistej zyczliwej i oddanej pomocy dr med. Marka Stankiewicza.

Przewidujemy wydawanie Biuletynu raz na dwa miesiace. Objetosc bedzie prawdopodobnie wynosila okolo czterech do szesciu stron. W zasadzie planujemy publikowanie krotkich artykulow i notatek o charakterze informacyjnym raczej niz dluzszych artykulow o charakterze dyskusyjnym. Oczywiscie beda wyjatki, a praktyka wykaze najlepiej, jaki nasz Biuletyn powinien byc w przyszlosci.

Powrot do Spisu tresci

Cele Federacji

Statut Federacji okresla jej cele w nastepujacy sposob:

Wymiana doswiadczen i konsultacje w wysilkach i dzialaniach organizacji czlonkowskich, oraz wspolpraca zawodowa i utrzymywanie wiezi kolezenskiej i towarzyskiej.
Reprezentowanie wspolnych interesow organizacji czlonkowskich w stosunkach z organizacjami, srodowiskiem medycznym oraz z organizacjami administracyjnymi w Polsce i na terenie miedzynarodowym.
Wspolpraca zawodowa, naukowa, kulturalna i kolezenska ze srodowiskami medycznymi i naukowymi w Polsce.

Powrot do Spisu tresci

Witamy nowych czlonkow Federacji

W ubieglym miesiacu do Federacji przystapily dwie nowe organizacje. Witamy nastepujacych nowych czlonkow Federacji:

Polskie Stowarzyszenie Medyczne na Litwie

Stowarzyszenie powstalo w roku 1989 i jest formalnie zarejestrowane jako organizacja spoleczna w Ministerstwie Sprawiedliwosci Republiki Litewskiej. Liczy 136 czlonkow, w tym 98 lekarzy i 30 pielegniarek. Posiada trzy oddzialy terenowe. Cele stowarzyszenia obejmuja m.in. oswiate medyczna w jezyku polskim, pomoc medyczna dla potrzebujacych i podnoszenie kwalifikacji zawodowych swoich czlonkow.

Polskie Towarzystwo Lekarskie na Grodzienszczyznie

Towarzystwo powstalo w styczniu 1995 r. i posiada osobowosc prawna. Liczy 91 czlonkow, lekarzy roznych specjalnosci. Do celow Towarzystwa naleza m.in. podnoszenie poziomu ochrony zdrowia, podnoszenie kwalifikacji zawodowych czlonkow, podnoszenie rangi polskich lekarzy na Bialorusi.

Od lewej: Bronislawa Siwicka (Wilno), Krzysztof Murawski (Waszyngton), Ewelina Hrycaj-Malanicz (Lwow), Kazimierz Jodkowski (Grodno)

Powrot do Spisu tresci

Spotkanie polskich lekarzy w Paryzu (11-13 pazdziernika 1996)

Zabierajac sie w maju do organizacji spotkania federalnego w pazdzierniku tego samego roku, nie zdawalismy sobie zbyt dobrze sprawy, w jak trudna sytuacje sie angazujemy.

Przede wszystkim, jezeli chodzi o sama organizacje: wyspecjalizowane biura zaczynaja przygotowywac tego typu spotkania na rok wczesniej; AMOPF (Association des Medecins d’Origine Polonaise de France) zabral sie do organizacji na cztery miesiace przed spotkaniem. Jezeli chodzi o strone finansowa, to nie zdawalismy sobie zupelnie sprawy, ze nasze trzydniowe spotkanie, bogate w rozne wydarzenia, wymaga ogromnych funduszy, ktorymi AMOPF nie dysponowal. No i wreszcie, jezeli chodzi o strone naukowa to wiadomo, ze przygotowanie miedzynarodowej konferencji wymaga wielomiesiecznych „pertraktacji” i przygotowan; AMOPF zabral sie do przygotowan… na dwa miesiace przed spotkaniem.

Widocznie jednak jakas dobra wrozka czuwala nad naszym stowarzyszeniem, gdyz udalo nam sie wszystko przygotowac na czas i w dodatku nie muszac sie „rumienic” za organizacje spotkania.

W pierwszym rzedzie, udzial naszych kolegow z zagranicy przekroczyl nasze najsmielsze oczekiwania. Spodziewalismy sie udzialu okolo stu lekarzy polskiego pochodzenia, a ponad dwiescie osob odpowiedzialo na nasze zaproszenie. Siedemnascie krajow bylo reperezentowanych w Paryzu: od Litwy, Bialorusi, Ukrainy na wschodzie, poprzez prawie wszystkie kraje Europy, az do odleglych prowincji Kanady i Stanow Zjednoczonych na zachodzie.

Dzieki entuzjazmowi czlonkow AMOPF-u, dobrej woli naszych przyjaciol i zyczliwosci nowego ambasadora Rzeczpospolitej Polskiej w Paryzu, prof. Stefana Mellera, wszystkie nasze spotkania mogly sie odbyc w miejscach historycznych i prestizowych. Zebranie Rady Federacji w piatek 11/10/96, dzieki naszemu koledze dr Tadeuszowi Mularskiemu, zastepcy mera 6-ej dzielnicy Paryza, odbylo sie w sali Rady Miejskiej, w sercu Dzielnicy Lacinskiej. Rowniez dzieki T. Mularskiemu, koktajl powitalny tego samego dnia wieczorem mogl sie odbyc w jednym z najpiekniejszych francuskich palacow zabytkowych, w Palacu Luksemburskim, siedzibie Senatu. Wizyta w tym wspanialym zabytku z XVII wieku pozostawila niezapomniane wspomnienia wszystkim uczestnikom. Konferencja i walne zgromadzenie AMOPF-u w sobote 12/10/96 odbyly sie w Ambasadzie Polskiej w Paryzu: zabytkowym, wspanialym Palacu Monaco (XVIII wiek), z pewnoscia najpiekniejszej ambasadzie zagranicznej we Francji. Wycieczka po Paryzu w niedziele 13/10/96 mogla rozpoczac sie w Bibliotece Polskiej na Wyspie Swietego Ludwika, dzieki zyczliwosci jej dyrektora, pana Leszka Talko. W tym zabytkowym budynku z XVII wieku, monumencie kultury polskiej we Francji z ponad 150-letnia tradycja, nasi goscie mogli w pelni odczuc wiezi laczace nasze dwa kraje. W salonach pelnych wspomnien i pamiatek po Kosciuszce, Mickiewiczu, Chopinie i wielu innych slawnych Polakach, lektura wierszy Szymborskiej wzruszyla niejednego z naszych gosci.

Jezeli chodzi o strone finansowa, to AMOPF uniknal bankructwa, a prezes zimnych murow wieziennej celi, dzieki pomocy firmy farmaceutycznej SERVIER, ktora udzielila nam subwencji i pomogla w organizacji konferencji naukowej.

Jezeli chodzi o strone naukowa, to konferencja byla bez watpienia sukcesem. Nie tylko przez poziom jej uczestnikow (byly polski minister zdrowia, wielu profesorow medycyny, przedstawiciele Unii Europejskiej i Rady Europy), lecz rowniez dzieki tematowi konferencji („Zdrowie Publiczne w Polsce”), przedstawionemu w sposob krytyczny przez przedstawicieli medycyny polskiej i zagranicznej. Niestety, brak czasu nie pozwolil na przedluzenie pasjonujacej dyskusji, ktora moglaby trwac jeszcze wiele godzin, gdyby program na to pozwolil. Konferencja AMOPF-u jest opisana bardziej szczegolowo w osobnym artykule ponizej.

Czesc rozrywkowa spotkania federalnego rowniez nie zawiodla uczestnikow. Po bardzo paryskim i „wyrafinowanym” przyjeciu w Senacie w piatek 11/10/96, moglismy zakosztowac wszystkich „wspanialosci” polskiej kuchni podczas znakomitego bufetu w Ambasadzie Polskiej w sobote 12/10/96. Wieczorne spotkanie (Soiree de Gala) w sobote 12/10/96 na statku zakotwiczonym na Sekwanie odbylo sie w atmosferze przyjacielskiej i „goracej”, jaka chyba tylko Slowianie sa w stanie stworzyc. Statek na szczescie nie utonal pod naporem tancerzy rozgrzanych przez znakomita orkiestre (Ronaldband), a dzieki odleglosci, mieszkancy pobliskich domow nie zostali obudzeni przez polskie piesni, ktore rozbrzmiewaly az do switu na brzegach Sekwany. Piesza wycieczka po historycznej czesci Paryza w niedziele 13/10/96, w przepiekny jesienny dzien, zamknela nasze trzydniowe, bogate w wydarzenia spotkanie.

Otrzymujemy mase listow z podziekowaniami z roznych czesci swiata; czujemy sie szczesliwi i moze nawet troche dumni, ze przy tak skromnych mozliwosciach AMOPF mogl przyjac godnie naszych rodakow rozsianych po swiecie i pokazac im czesc tego, czym Francja moze sie poszczycic.
Pierre Konopka, Paryz

Powrot do Spisu tresci

Konferencja AMOPF-u „Zdrowie Publiczne w Polsce”

Z okazji dorocznego spotkania Rady Federacji Polskich Organizacji Medycznych na Obczyznie, w dniach 11 i 12 go pazdziernika 1996 odbyl sie w Paryzu zjazd okolo dwustu polskich lekarzy z emigracji i z kraju. Piatek 11-go zostal poswiecony na wlasciwe spotkanie Rady Federacji. W sobote 12-go, gospodarze zjazdu, Association des Medecins d’Origine Polonaise de France (AMOPF), zorganizowali w pieknych salonach Ambasady Polskiej konferencje na temat stanu zdrowia publicznego w Polsce.

Po powitaniu zaproszonych gosci i uczestnikow przez prezesa AMOPF-u, dr Piotra Konopke, dr Krzysztof Murawski, nowo wybrany prezes Federacji, przedstawil zebranym nowy zarzad i krotko omowil cele Federacji. Nastepnie Jego Ekscelencja profesor Stefan Meller, ambasador Rzeczpospolitej Polskiej, otworzyl oficjalnie konferencje i zyczyl zabranym dobrych obrad.

Konferencja zostala tak pomyslana, aby pozwolic na konfrontacje roznych punktow widzenia na aktualna sytuacje polskiej medycyny. W pierwszej czesci wystapilo pieciu mowcow, przedstawiajac sytuacje ochrony zdrowia w kraju, postrzegana albo z wewnatrz, z punktu widzenia polskiego lekarza, albo z zewnatrz, z punktu widzenia obserwatora europejskiego. W drugiej czesci, zorganizowanej jako „okragly stol” z udzialem sali, szereg mowcow podzielilo sie konkretnymi doswiadczeniami we wspolpracy miedzy Polska i emigracja. Dyskusja byla bardzo ozywiona i wydaje sie, ze w znacznym stopniu zamierzenie konfrontacji udalo sie.

W pierwszym referacie pt. „Stan zdrowia publicznego w Polsce i Europie” dr Miskiewicz, obecnie wicedyrektor Instytutu Kardiologii w Warszawie i byly minister zdrowia, przedstawil bardzo niekorzystne wskazniki dotyczace zachorowalnosci i umieralnosci w Polsce. Okreslil sytuacje jako bardzo niepokojaca. Zwrocil uwage na to, ze umieralnosc noworodkow jak tez ludzi do lat 64 (tzn. w okresie aktywnosci) jest wyraznie wyzsza w Polsce, niz w krajach Europy Zachodniej. Wymieniajac m.in. wzrost liczby ciaz patologicznych, urodzen przedwczesnych, pogarszanie wskaznikow antropometrycznych, nasilenie zaburzen rozwojowych itd., powiedzial ze wszystkie te dane pozwalaja mowic o kryzysie zdrowia publicznego w Polsce. W zastepstwie dr Krzysztofa Madeja, prezesa Naczelnej Izby Lekarskiej, zabral glos prezes katowickiej Izby Lekarskiej, dr Marquardt. Stwierdzil, ze Naczelna Izba Lekarska uwaza sytuacje zdrowotna w Polsce jako dosc dramatyczna. Dlatego izby lekarskie postanowily poprzec akcje protestacyjne lekarzy. 13 wrzesnia, blisko 10 tysiecy lekarzy uczestniczylo w publicznym protescie. Dr Marquardt odczytal zebranym tekst protestu zredagowanego w wyniku tej akcji. Tekst ten stwierdza, ze stale obnizaja sie naklady na ochrone zdrowia, rosnie zadluzenie placowek opieki zdrowotnej, lekarze nie maja mozliwosci godnego i zgodnego z aktualna wiedza medyczna wykonywania zawodu, a realne place pracownikow sluzby zdrowia spadly ponizej 80% sredniej krajowej. Opinia samorzadu lekarskiego jest systematycznie pomijana w pracach nad zmianami systemowymi. Tekst zawiera liste zadan lekarzy, w ktorej znajduja sie m.in. postulat zapewnienia odpowiednich srodkow finansowych systemowi zdrowia (6% PBN a nie 4,13%, jak w 1996 r.) i wprowadzenia ubezpieczeniowego systemu ochrony zdrowia wedlug tzw. projektu prezydenckiego. W dyskusji zabral glos dr Golanski z Lodzi, ktory powiedzial m.in., ze zarzadzanie sluzba zdrowia charakteryzuje ogromny chaos. Dla przykladu podal, ze lodzkie szpitale sa finansowane z 8 roznych zrodel. Komentujac protest lekarzy, prof. Gadzinowski, rektor AM z Poznania, uzyl okreslenia, ze akcja protestacyjna ma cele polityczne i moze byc kontrowersyjna.

Pani Helene Bourgade, pracownik Komisji Unii Europejskiej, (ktora przyjechala na zjazd jako osoba prywatna), przedstawila w dosc krytycznym swietle polska administracje sluzby zdrowia na podstawie swego 6-letniego doswiadczenia wspolpracy z nia. Stwierdzila, ze wyraznie odczuwa sie, ze ochrona zdrowia nie nalezy do priorytetow panstwowych. Brak jest w Polsce partnerow do dialogu (czesciowo w wyniku czestych zmian w rzadzie i w ministerstwie zdrowia), brak jest strategii reformy, i nie ma zainteresowania korzystaniem z doswiadczen innych panstw. Podkreslila, ze Polska nie wykorzystuje przyznanych jej kredytow na reforme zdrowia; zamiast tego pomoc wykorzystywana jest na dorazne wypelnianie luk finansowych. Komentujac swoje podroze po Polsce, p. Bourgade powiedziala, ze uderzyl ja brak transmisji informacji miedzy ministerstwem zdrowia a instytucjami jemu podlegajacymi. Na zakonczenie zachecila medyczne organizacje emigracyjne do wykorzystywania polskich organizacji pozarzadowych dla budowania wspolpracy z krajem.

Dr Jolanta Sabbat z Londynu, ktora od 1990 roku jest aktywnym „go-between” miedzy pozarzadowymi instytucjami miedzynarodowymi (ONG) a polska sluzba zdrowia, uzupelnila te obserwacje. Dr Sabbat podkreslila, ze pieniadze nie byly i nie sa glownym czynnikiem. Polsce nie jest potrzebna pomoc, jakiej sie udziela krajom biednym. Przedstawila liste propozycji dla skutecznej dzialalnosci organizacji emigracyjnych na rzecz Polski. Na liscie tej znalazly sie: pomoc w ustalaniu priorytetow i strategii; szkolenie krajowe i zagraniczne (zakladanie szkol zdrowia publicznego; badania naukowe z dziedziny zdrowia publicznego); uczenie umiejetnosci zbierania informacji; uznanie skutecznosci organizacji pozarzadowych; bezposrednia wspolpraca miedzy polskimi organizacjami pozarzadowymi a organizacjami medycznymi na emigracji.

Pierwsza czesc konferencji zamknal referat dr Piotra Mierzewskiego, obecnie z Rady Europy, a wiceministra zdrowia w latach 1990-93. Podsumowal on w skrocie zmiany dokonane po roku 1990 w systemie administracji sluzby zdrowia i podkreslil, ze choc reforma ubezpieczen ciagle nie zostala przeprowadzona, to zmiany sa istotne i aktorzy polskiego systemu ochrony (np. dyrektorzy szpitali) maja juz dalece idace uprawnienia. Podkreslil, ze czesto problem polega na tym, ze nie korzystaja oni z nich, zadawalajac sie kontynuowaniem starych sposobow pracy. Dr Mierzewski zaofiarowal swoja pomoc w kontaktach miedzy Federacja, Rada Europy i srodowiskiem lekarskim w Polsce.

Druga czesc konferencji, zaplanowana jako seria interwencji i dyskusji wokol paru wybranych tematow: np. – nowi „aktorzy” w polskiej sluzbie zdrowia – ksztalcenie podyplomowe – problem dialogu miedzy roznymi aktorami systemu ochrony zdrowia – miala pozwolic na sformulowanie konkretnych propozycji, ale musiala zostac z braku czasu ograniczona do krotszej i bardziej spontanicznej. Zabralo glos wiele osob z Polski i z emigracji i w szczegolnosci ci, ktorzy juz od paru lat prowadza wspolprace emigracja/Polska. Dr Adam Roslewski, naczelny lekarz miasta Szczecina, przedstawil oryginalna koncepcje roli miasta jako istotnego partnera w systemie ochrony zdrowia. Wedlug niego miasto moze odgrywac role koordynatora w roznych dziedzinach ochrony zdrowia publicznego, szczegolnie w systemie zdecentralizowanej administracji. Dr Jacek Luczak omowil pojawienie sie na polskiej scenie ochrony zdrowia lekarza rodzinnego, jego roli i zwiazanych z tym zmian. Dr Piotr Konopka z Paryza opowiedzial o paroletniej wspolpracy AMOPF-u z grupa prof. Jerzego Bodalskiego z Lodzi, dr Zbigniew Kostecki, przewodniczacy Polskiego Towarzystwa Medycznego w Niemczech i prof. Wladyslaw Lokietek z Belgii omowili sposoby wspolpracy z polska medycyna, wypracowane od paru lat na terenie Niemiec i Belgii.

Wszyscy mowcy podkreslali, ze niezbednym warunkiem powodzenia wspolpracy sa kontakty osobiste: one wlasnie pozwalaja np. na wybor programu dzialania, na wlasciwy dobor kandydatow na stypendystow itd. Jest tez oczywiste, ze np. w programach ksztalcenia, dopiero po paru latach korzysci z poszczegolnych akcji „kumuluja sie”, osrodek polski uzyskuje w kraju range „wiodacego” i sam moze stac sie ogniskiem promieniujacym i ksztalcacym innych: dla przykladu mozna przytoczyc wspolprace AMOPF-u z Instytutem Pediatrii w Lodzi.

Referaty i dyskusja daly nam, lekarzom z emigracji, moznosc lepszego zrozumienia problemow ochrony zdrowia w Polsce. Pozwolily tez zmierzyc potencjalne obszary wspolpracy pozytecznej dla polskiego systemu ochrony zdrowia, to znaczy dla spoleczenstwa polskiego. Jezeli czegos nam zabraklo w salonach Ambasady Polskiej, to czasu na dalsze Polakow rozmowy. Dyskusja musiala zostac przerwana z racji na pozna pore, ale byla kontynuowana wieczorem, juz mniej formalnie, bo przy szampanie podczas balu na statku.
Barbara Lisowska-Grospierre, Paryz

Powrot do Spisu tresci

Polskie Towarzystwo Medyczne w Niemczech – XVI Bal Medykow

Polskie Towarzystwo Medyczne w Niemczech (PTM), liczace 390 czlonkow, zorganizowalo swoj XVI Bal Medykow, ktory odbyl sie 23 listopada w Gladbeck. Na bal przybylo 912 osob, glownie lekarze z Niemiec. Byli rowniez obecni lekarze z Polski, Francji, Austrii i USA. Bal poprzedzony byl czescia informacyjno-naukowa. Dr Marek Bakowski wyglosil referat „Wrzodziejace choroby jelita grubego”, a dr Grabski mowil na temat bioetyki. Uroczyste rozpoczecie balu nastapilo o godz. 7-ej wieczorem. Gosci powital dr Zbigniew Kostecki, prezes PTM. Mia»em osobiscie przyjemnosc przekazac pozdrowienia i gratulacje od Zwiazku Lekarzy Polskich w Chicago dla prezesa dr Zbigniewa Kosteckiego i calego PTM w Niemczech. W swoim wystapieniu pogratulowalem znakomitej organizacji i dynamiki dzialania Towarzystwa. Ponowilem tez zaproszenie PTM w Niemczech do rychlego przylaczenia sie do Federacji, ktora staje sie liderem polskiej emigracji medycznej na swiecie. Na balu spotkalem liczna grupe kolegow lekarzy z Niemiec, ktorzy przybyli na nasz Jubileusz 50-lecia ZLP w Chicago w maju br. Wielu z nich zapowiada swoj przyjazd na nasz 47 Bal Lekarzy 1-go lutego 1997 w Chicago. Bal z racji ogromnej liczby uczestnikow odbyl sie w trzech salach przy trzech orkiestrach: polskiej, niemieckiej i francuskiej. Znakomita zabawa trwala do 5-ej rano. Skladam jeszcze raz gratulacje na rece prezesa PTM w Niemczech, dr Zbigniewa Kosteckiego za znakomite zorganizowanie Balu. Zachecam Kolegow z Federacji i ze ZLP w Chicago do uczestniczenia w nastepnych Balach w Gladbeck.
Jozef Mazurek, Chicago

Powrot do Spisu tresci

Kongres Polonii Medycznej

Swiatowy Kongres Polonii Medycznej rozpocznie sie w dniach 24-25 czerwca 1997 r. w Czestochowie i bedzie kontynuowany 26-28 czerwca w Krakowie. Program w Czestochowie obejmuje trzy naukowe sesje plenarne oraz Forum Polonijne, czesc I. Program w Krakowie obejmuje szereg wykladow, sesji plakatowych i seminariow naukowych oraz Forum Polonijne, czesc II. Nasza Federacja bierze udzial w organizacji Forum Polonijnego w Krakowie. Szczegolowy program Kongresu bedzie mozna otrzymac pod koniec stycznia od prezesow organizacji zrzeszonych w Federacji. Oplata zjazdowa wniesiona przed 15 lutego wynosi 200 USD. Dla unikniecia indywidualnych manipulacyjnych oplat bankowych sugerujemy wplacanie zbiorowe za posrednictwem swojej organizacji.

Powrot do Spisu tresci

Wymiana wakacyjna

Koledzy, ktorzy chcieliby wymienic sie mieszkaniami i w ten sposob spedzic wakacje w jednym z krajow, w ktorych znajduja sie organizacje czlonkowskie Federacji, moga zglosic taka informacje do dzialu „Wymiana wakacyjna” Biuletynu. Biuletyn posluzy do skontaktowania zainteresowanych stron, dalsza korespondencja bedzie juz miedzy zainteresowanymi.

Zaproszenie.

Dostalismy list od dr Andrzeja Burzynskiego, prezesa Association des Professionnels de Sante d’Origine Polonaise w Lille, ktory ofiaruje goscine przyjaciolom z bratnich sfederowanych stowarzyszen, zainteresowanym zwiedzaniem polnocnej Francji. Adres dr Burzynskiego jest: 3 allee Joseph Kessel, 59290 Wasquehal (Francja), tel. +33-320-72-16-21.

Powrot do Spisu tresci

Kalendarz

1 lutego 1997

Zwiazek Lekarzy Polskich: 47 Doroczny Bal Lekarzy ZLP, Ritz Carlton Hotel, Chicago. Bal uswietni wystep zespolu Lira Ensemble. Wstep $180.00 od osoby. Odbywac sie bedzie rowniez aukcja i loteria fantowa. Dochod przeznaczony na utworzenie Funduszu Stypendialnego ZLP dla lekarzy z Polski. Stroj wieczorowy. Spodziewane okolo 300 osob. Organizuja: dr Marek i Magda Gawrysz, tel. +1-773-545-6061; fax +1-773-545-6069.

30 marca – 6 kwietnia 1997

Polsk Medicinsk Forening i Sverige: Przydatnosc techniki informatycznej w medycynie, 3-dniowy kurs komputerowy polaczony z tygodniowym wyjazdem na narty do Are/Duved, osrodka narciarskiego polozonego o 600 km na polnoc od Sztokholmu. Zgloszenia na adres: Dr Janusz Kasina, tel. +46-08-761-8050, fax +46-08-761-2004, e-mail: j@kasina.pp.se

8-11 maja 1997

Polskie Towarzystwo Medyczne w Republice Czeskiej (Polske Sdruzeni Zdravotniku v Ceske Republice): II Europejski Kongres Lekarzy Polskich i Polonijnych oraz Forum Polonijne Urologow, Dom Polski w Ostrawie. Zgloszenia udzialu: PTM-CONTACT, ul. Hlavni 3, 737 01 Cesky Tesin lub fax na numer 04265924610 do 28 lutego 1997.

24-28 czerwca 1997

Swiatowy Kongres Lekarzy Polskich: III Kongres Polonii Medycznej, Czestochowa-Krakow. Przewodniczacy Komitetu Naukowgo: Prof. dr hab. Zbigniew Chlap, ul. Grzegorzecka 16, 31-531 Krakow, tel. +48-12-21-10-41; fax +48-12-21-09-93. Biuro Organizacyjne: ul. ks. J. Popieluszki 4/6, 42-200 Czestochowa, tel. +48-34-65-65-25; fax +48-34-65-65-33.

22 listopada 1997

Polskie Towarzystwo Medyczne w Niemczech: I Europejski Bal Lekarzy, motel „Van der Falk”, Gladbeck. Spodziewane ponad 1000 uczestnikow z Europy, a rowniez gosci ze swiata. Wkrotce wiecej informacji.

Powrot do Spisu tresci

Organizacje czlonkowskie Federacji

Association des Medecins d’Origine Polonaise de France (Paryz); Association des Professionnels de Sante d’Origine Polonaise (Lille); Polish American Health Association (Waszyngton); Polish-American Medical Society (Chicago); Polish Medical Association (Londyn); Polskie Stowarzyszenie Medyczne na Litwie (Wilno); Polskie Towarzystwo Lekarskie na Grodzienszczyznie (Grodno); Polsk Medicinsk Forening i Sverige (Sztokholm)

Powrot do Spisu tresci

Rada Federacji

Prezes: Krzysztof Murawski (USA)

Wiceprezes: Anna Koralewska-Makar (Szwecja)

Sekretarz: Janusz Kasina (Szwecja)

Skarbnik: Barbara Roniker (USA)

Czlonkowie: Andrzej Burzynski (Francja), Tadeusz Herman (Anglia),

Kazimierz Jodkowski (Bialorus), Piotr Konopka (Francja),

Barbara Lisowska-Grospierre (Francja), Jozef Mazurek (USA),

Maria Michejda (USA), Kazimierz Nowak (Anglia),

Hanna Sannelli-Lapkiewicz (Francja), Bronislawa Siwicka (Litwa)

Powrot do Spisu tresci