Doniesienia

30 lat
20 marca, 2020
30 lat Stowarzyszenia Lekarzy Polskiego Pochodzenia we Francji
(Association des Médecins d’Origine Polonaise de France – AMOPF)
Piotr Konopka
AMOPF (Association des Médecins d’Origine Polonaise de France) powstał w pamiętnym roku 1989, gdy waliły się w Europie jak domek z kart kolejne rządy komunistyczne. Mur berliński stał wprawdzie jeszcze nienaruszony, ale powiew odnowy i wolności wydawał się nieodwracalny.
Poruszenie w środowisku Polaków we Francji było niezwykle żywe. We wszystkich grupach zawodowych powstawały stowarzyszenia; istniała potrzeba dialogu z odradzającą się ojczyzną.
Lekarze pochodzenia polskiego stanęli również na wysokości zadania. Mieli z kogo czerpać przykład.
Przede wszystkim z ich słynnych przodków, emigrantów z XIX-go wieku, którzy po powstaniu w 1830 r. krwawo stłumionym przez okupanta rosyjskiego, utworzyli we Francji, w 1858 roku, Towarzystwo Paryskie Lekarzy Polskich (TPLP).
Nazwiska lekarzy : Adam Raciborski, Seweryn i Ksawery Gałęzowski lub Adrian Baraniecki, kierujących stowarzyszeniem, były szczególnie znane wśród lekarzy pracujących w Polsce pod zaborem rosyjskim lub pruskim. Dzięki paryskiemu stowarzyszeniu mogli oni publikować swoje prace, jak również brać udział w międzynarodowych zjazdach i konferencjach. Dzięki TPLP nauka i medycyna polska istniały, mimo że Polska została skreślona z mapy świata.
Następne polskie stowarzyszenie medyczne zostało utworzone w dramatycznym dla Polski momencie ogłoszenia stanu wojennego przez generała-dyktatora W.Jaruzelskiego, w grudniu 1981r
Manifestacje 13/12/1981 na Placu Inwalidów i przed wejściem do Ambasady Polskiej w Paryżu
Około 30.000 Polaków zostało brutalnie zablokowanych w Paryżu bez możliwości powrotu do kraju. Wiele osób bez środków do życia „wegetowało” w tym czasie w Paryżu w bardzo trudnych warunkach. Potrzebowali oni pilnie pomocy lekarskiej.
Powstało Polskie Centrum Medyczne (Centre Medical Polonais) utworzone przez wyżej podpisanego w którym pracowało przez kilka lat około 20-tu lekarzy francuskich polskojęzycznych, z pośród których wielu stało się kilka lat później członkami AMOPF-u. Dzięki skutecznej pomocy ówczesnego prezydenta Paryża, Jacques Chirac’a, powstały dwie przychodnie – medyczna i stomatologiczna.
Przychodnie te, jak również współpracujące z nimi laboratoria, gabinety radiologiczne, kliniki chirurgiczne, oddziały położnicze, działały bardzo aktywnie przez dwa lata i w sposób mniej intensywny jeszcze przez następny rok. Cała ta akcja na rzecz polskich chorych była oczywiście całkowicie bezpłatna.
Association des Médecins d’Origine Polonaise de France – AMOPF od początku swojego isntienia składa się z osób polskiego pochodzenia, niekoniecznie urodzonych w Polsce.
Wielu z naszych członków urodziło sie we Francji, kilku jest z drugiego lub trzeciego pokolenia, a jeden z naszych kolegów jest z piątego pokolenia Polaków we Francji.
Zebranie założycielskie AMOPF-u miało miejsce w październiku 1989 r. w jednym z gabinetów lekarskich w Paryżu. Został powołany tymczasowy zarząd stowarzyszenia i jego prezesem został wybrany, Dr Andrzej Topilko. „Narodziny” stowarzyszenia zostały opublikowane w francuskim dzienniku ustaw z dnia 13/12/89. Pierwsze walne zgromadzenie odbyło się w kwietniu 1990 r.w historycznych pomieszczeniach Biblioteki Polskiej w Paryżu.
Cel działalności obydwu historycznych stowarzyszeń był prosty : niesienie pomocy lekarzom w okupowanej Polsce przez naszych kolegów w XIX-ym wieku i pomoc polskim chorym w dramatycznej sytuacji we Francji w przypadku CMP w 1981 r.
Cele statutowe AMOPF-u były trudniejsze do sprecyzowania i ulegały licznym modyfikacjom. Organizowanie i ułatwianie współpracy medycznej i naukowej między Francjæ i Polską stało się ważnym celem działalności AMOPF-u. Ponadto AMOPF zrzesza swych członków w celu wzajemnego poznania się na płaszczyźnie towarzyskiej, kulturalnej i zawodowej. Szkolenie zawodowe jest jednym z wazniejszych celów stowarzyszenia i AMOPF organizuje liczne konferencje szkolenia podyplomowego i wykłady na wysokim poziomie naukowym.
Celem naszej działalności jest również rozpowszechniania frankofonii w Polsce. Dzięki naszej „długofalowej polityce” doskonalenia zawodowego we Francji, młodzi polscy lekarze uczyli się języka francuskiego w sposób intensywny w perspektywie przyszłego stażu zawodowego we Francji. W ten sposób udało nam się stworzyć prawdziwe zalążki frankofonii w wielu polskich ośrodkach uniwersyteckich (Gdańsk, Łódź, Warszawa).
Nie wszyscy nasi członkowie władają biegle językiem polskim, niektórzy z trudnością, niektórzy wcale. Stąd język francuski jest dla naszego stowarzyszenia językiem oficjalnym (publikacje, konferencje, zebrania), natomiast wszyscy używamy (nawet ci, którzy mają trudności) języka polskiego w częściach nieoficjalnych naszych spotkań (koktaile, bale, spotkania w restauracjach).
AMOPF od początku zdecydował się być „pomostem” między społeczeństwem francuskim i polskim. Polityka ta pozwoliła nam dać się lepiej poznać francuskim władzom oficjalnym i zawodowym jak też przyciągnąć do stowarzyszenia lekarzy, których polskie pochodzenie było bardziej odległe.
Stowarzyszenie wzbudziło od razu duże zainteresowanie wsrod Polonii medycznej i liczba naszych członków w latach 90-tych oscylowała wokól 150 osób. Z upływem lat jest nas coraz mniej; aktualnie od kilku lat, jest nas około 80-100 osób, które biorą udział w sposób stały lub sporadyczny w działalności stowarzyszenia. Extrasystole nasz biuletyn wewnętrzny jest rozsyłany do 120 osób, a La Lettre de l’AMOPF, wydawnictwo okolicznościowe, do 250 osób. W naszych spotkaniach, ktore odbywaja się praktycznie co miesiąc, uczestniczy od 20 do 50-u osób.
AMOPF skupia ludzi o różnych poglądach politycznych, filozoficznych czy religijnych. Łączą nas nasze więzi z Polską i wspólnie wykonywany zawód.
Jesteśmy całkowicie niezależni nie otrzymując żadnych subwencji ani państwowych ani miejskich. Nasze zasoby finansowe pochodzą ze składek członkowskich jak też z niewielkich zysków jakie nam przynosi organizacja niektórych imprez (bale, niektóre spotkania).
AMOPF w ciągu tych 30-ciu lat realizuje aktywnie swoje cele statutowe. Wymienianie wszystkich, rozlicznych, aspektów naszej działalności byłoby zbyt kłopotliwe.
Można je podzielic na trzy główne formy działania :
– działalność wewnętrzna AMOPF-u, dotycząca naszych własnych członków i sympatyków
– wspólpraca z Polską i działalność na szczeblu międzynarodowym
– akcje wyjątkowe, podyktowane okolicznościami
Działalność wewnętrzna AMOPF-u
Staramy się organizować co najmniej jedno spotkanie członkowskie miesięcznie.
Spotkania te mają bardzo różnorodny charakter. Spotkania zawodowe (konferencje naukowe lub wykłady) powierzamy najczęściej członkom stowarzyszenia, które zrzesza w swych szeregach wielu znanych naukowców, jak również renomowanych lekarzy. Na niektóre spotkania zapraszamy również naukowców francuskich lub polskich nie mających bezpośredniego związku z naszym stowarzyszeniem. Konferencji o charakterze zawodowym.odbywajæ się 2 – 3 razy w roku.
Większość naszych spotkań ma jednak charakter kulturalny lub towarzyski. Natura tych spotkañ jest niezwykle różnorodna. Na ważnym miejscu tej działalności znajduje się turystyka. AMOPF bardzo dużo podróżuje po Francji jak i poza jej granicami. Praktycznie raz do roku organizujemy kilkodniowy wyjazd turystyczny w ktorym uczestniczy przeważnie 15 do 30 osób.
AMOPF w Berlinie przed nowoczesnym dworcem centralnym (2007)
AMOPF w Edynbourgu ; pomnik Generała Stanisława Maczka – 2019
Niektóre z naszych spotkañ mają charakter kulturalny: organizujemy co najmniej raz w roku recital muzyczny oraz od czasu do czasu wieczory poetyckie lub literackie. Nie zapominamy również o przyjemościach kulinarnych i kilka razy w roku spotykamy się w restauracjach przy suto zastawionych stołach.
Od 1994 roku AMOPF organizuje również coroczny bal lub wieczór taneczny karnawałowy, który cieszy się wielką popularnością w środowisku Polaków we Francji.
Uroczyste bale z okazji 20-to i 25-ciolecia AMOPF-u, które miały miejsce w historycznych salonach Hôtel de Monaco, siedzibie Ambasady Polskiej w Paryżu, zostawiły niezapomniane ślady w pamięci uczestników.
Bale AMOPF-u w polskiej ambasadzie w Paryżu (2009 i 2016)
Część naszych spotkań ma charakter oficjalny. Przede wszystkim dotyczy to walnych zgromadzeń, które odbywają się raz do roku (od 25-ciu lat w grudniu) w atmosferze bardzo uroczystej, z udziałem wielu członków, ich rodzin i zaproszonych gości.
Koncert muzyki klasycznej, lub wspólnie spiewane kolędy i smakowity bufet pozwalają na zakończenie tego dorocznego spotkania w przyjacielskiej i sympatycznej atmosferze.
Walne Zgromadzenia AMOPF-u (2006)
Wraz z upływem lat, charakter naszych spotkań powoli się zmienia. 30 lat to długi okres, stowarzyszenie “się starzeje“ i kilku naszych wybitnych członków juz nas opuściło, a wielu przeszlo na emeryture. Mamy więcej spotkań towarzyskich, a nieco mniej zebrań o charakterze zawodowym. Z wyjazdów turystyczny korzysta mniejsza liczba osób. Kontakty z Polska stały się od lat niezwykle proste i napływ nowych, młodszych członków do stowarzyszenia, mimo że ciągle istnieje, jest ograniczony.
Współpraca z Polską i działalność na szczeblu międzynarodowym
Ta forma działalności AMOPF-u dotyczy współpracy z Polską i z innymi stowarzyszeniami lekarzy pochodzenia polskiego na świecie. Działalność dotycząca wspólpracy z Polską przyjęła różnorodne formy.
Dzięki naszył kontaktom z naukowcami francuskimi i z niektórymi ośrodkami medycznymi w Polsce już od 1990 r. udało nam się uruchomić w kilku polskich miastach ośrodki naukowe wysoce wyspecjalizowane (diagnostyka cukrzycy u dzieci w Łodzi, przeszczepy wątroby w Warszawie, przeszczepy szpiku u dzieci w Gdańsku). Liczni polscy stypendyści szkolili się w tych dziedzinach w najlepszych placówkach we Francji.
Kształcenie młodych polskich lekarzy stanowiło główną formę naszej działalności przez pierwsze 15 lat naszego istnienia. Największymi funduszami dysponowalismy w latach 1990-2000 dzięki współpracy ze stowarzyszeniem „Le Pont Neuf”, którego prezesem była Bernadette Chirac, małżonka ówczesnego prezydenta Paryża a później prezydenta Francji.
Dzięki tej współpracy mogliśmy sprowadzić na stypendia, organizowane całkowicie przez nasze stowarzyszenie, ponad 160-ciu młodych lekarzy.
Były to staże od 1 do 6-ciu miesięcy. Staże na 1 lub 2 miesiące były przeznaczone dla studentów z ostatniego roku medycyny, lub dla “świeżo“ dyplomowanych lekarzy. Staże dłuższe (3 i 6 miesięcy) dotyczyły specjalistów (poniżej 40 roku życia), którzy chcieli dodatkowo specjalizować się w wąskiej dziedzinie (np przeszczepy szpiku kostnego, przeszczepy wątroby, kardiologia i radiologia inwazyjna itp).
AMOPF umożliwił również kilku polskim anastezjologom i psychiatrom roczne staże zawodowe, finansowane przez dyrekcję szpitali paryskich (Assistance Publique-Hôpitaux de Paris).
Stypendyści AMOPF-u na merostwie Paryża (1991) – pierwsza z lewej p.Bernadette Chirac
Stypendyści AMOPF-u w Instytucie Pasteur’a (1994)
Stypendyści AMOPF-u w Pałacu Elizejskim (1997)
Akcje stypendialne powoli wygasły z dwóch powodów:
– Polska będąc obecnie w Unii Europejskiej i posiadając walutę wymienialną, Francja nie uważa już za potrzebne przyznawanie specjalnych funduszy na ten cel.
– zainteresowanie w Polsce wyjazdami na szkolenie do Francji znacznie zmalało, głównie z powodu małej ilości lekarzy w Polsce władających sprawnie językiem francuskim.
Aktualnie, wobec tych paradoksalnych trudności w uzyskaniu funduszy na cele stypendialne dla krajów wchodzących w skład Unii Europejskiej, AMOPF zajmuje się raczej organizacją tych staży w sensie zawodowym (znalezienie odpowiednich oddzialów szpitalnych lub naukowych, ułatwienie kontaktów przyszłym stypendystom). Pomagamy również nielicznym polskim lekarzom, którzy wyrażają chęć pracy we Francji.
Federacja Polonijnych Organizacji Medycznych została oficjalnie utworzona w Londynie w marcu 1994 roku. AMOPF wraz z trzema innymi stowarzyszeniami był jednym z założycieli tej federacji. Federacja ta nie przestaje się rozwijać i skupia obecnie 18 stowarzyszeñ z 9-ciu krajów, organizuje spotkania i podróże, wymianę informacji, posiada własną witrynę internetową i ułatwia kontakty zawodowe jak też towarzyskie.
Przede wszystkim jednak, Federacja organizuje w Polsce co 3 lata międzynarodowy Kongres Polonii Medycznej.
Otwarcie IX-ego Kongresu w Teatrze Narodowym w Warszawie (2016)
Wykład inauguracyjny w Fiharmonii Bałtyckiej – X-y Kongres Polonii Medycznej – Gdańsk, 2019
Kongresy te cieszą się coraz wiekszym zainteresowaniem i w ostatnim X-ym kongresie w 2019 r. w Gdańsku brało udział ponad 850 lekarzy polskich i polskojęzycznych z kilkunastu krajów (od Gruzji, Kazakstanu, Australii do Kanady, USA). Szczegóły dotyczące tych pasjonujących kongresów można znaleźć na domenie internetowej Federacji (http://poloniamed.org).
Akcje wyjątkowe
AMOPF zorganizował kilka akcji wyjątkowych, które zapisały się w historii stowarzyszenia :
– W październiku 1996 r., z okazji zjazdu zarządu Federacji Polonijnych Organizacji Medycznych, w Paryżu, AMOPF zorganizował międzynarodową konferencję na temat Zdrowie publiczne w Polsce. Z okazji tego pasjonującego spotkania przybyło wtedy do Paryża około 200 lekarzy polskiego pochodzenia z 17-tu krajów, w tym kilku ministrów i profesorów medycyny.
Konferencja: “Zdrowie publiczne w Polsce“ – Paryż, 1996 ; prowadząca obrady Dr Ewa Teslar (wiceprezes AMOPF-u), obok Ewy, Dr Marian Miśkiewicz (były polski Minister Zdrowia 1991-92).
– W lipcu 1997r., miała miejsce w Polsce nieznana dotąd w historii, ze względu na swoje rozmiary, powódź. Około 18% powierzchni kraju znalazło się pod wodą przez prawie 4-y tygodnie. AMOPF zmobilizował się bardzo szybko i mimo okresu wakacyjnego udało nam się w krótkim czasie, udzielić skutecznej pomocy ofiarom powodzi w Polsce. Przekazaliśmy 34.000 franków, pochodzących z naszej indywidualnej zbiórki wsród społeczeństwa francuskiego, na rzecz Fundacji dla Polski w Warszawie, 100.000 franków, pochodzæcych z daru francuskiej Naczelnej Izby Lekarskiej, dla Akademii Medycznej we Wrocławiu na renowację uszkodzonej przez powódź biblioteki oraz 3.000 franków z własnych zasobów AMOPF-u na fundusz pomocy indywidualnej dla naszych polskich kolegów z Wrocławia, ofiar powodzi. Wysłaliśmy poza tym do Polski różne dary materialne (leki, bielizna, żywność dla dzieci).
– W październiku 1999, z okazji 10-ciolecia AMOPF-u zorganizowaliśmy konferencja międzynarodowa :” Reforma polskiego systemu zdrowia w perspektywie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej“. Udział w tej konferencji wzięło ponad 200 osób z 18 krajów w tym 5-ciu ministrów i wiceministrów z Polski, jak tez wiele osobistości francuskich ze srodowiska uniwersyteckiego i ministerialnego.
Konferencja: „Reforma polskiego systemu zdrowia w perspektywie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej – Paryż, 1999 ; prowadzący obrady (pierwszy z lewej) Dr Marc Danzon, dyrektor strefy europejskiej Światowej Organizacji Zdrowia w Genewie.
– W latach 2000-2003, AMOPF zorganizował ważną akcję humanitarną ofiarowując Polsce i Białorusi aparature radiologiczną i aparaturę dotyczącą informatyki (komputery, drukarki, modemy). Nasze koleżanki, które były prezesami AMOPF-u w tych latach (Dr Ewa Teslar i Dr Eliza Lipinska) osobiście kilkakrotnie uczestniczyły w transporcie tej cennej aparatury.
– W latach 2002-2005, AMOPF, głównie z inicjatywy nieżyjacej już Dr Ewy Teslar, wziął aktywny udział w przygotowaniu programu szkoleniowego lekarzy rodzinnych w Polsce. Program ten, opracowany i zrealizowany wraz z Kolegium Medycyny Rodzinnej w Polsce i kilku innymi stowarzyszeniami medycznymi, zostal sfinansowany przez Unię Europejska w ramach programu Leonardo da Vinci. Opracowano zarowno podręczniki dla wykładowców i studentów, jak również liczne moduły terapeutyczne (CD, testy werifikacyjne itd).
Niektóre opracowania programu szkolenia lekarzy rodzinnych w Polsce : podręczniki dla studentów i profesorów, moduły terapeutyczne (2002-2005).
– W marcu 2006 r., z okazji 25 rocznicy stanu wojennego w 1981r., AMOPF zorganizował uroczyste spotkanie stowarzyszeń francuskich, które przez te 25 lat pomagaly Polsce i Polakom w dziedzinie medycznej. Pomoc ta miała rozliczne formy: wysyłka leków i wyposażeń szpitalnych, sprowadzanie pacjentów na leczenie i operacje do Francji, pomoc finansowa, szkolenie lekarzy we Francji i w Polsce itd. W spotkaniu zorganizowanym w polskiej Ambasadzie w Paryżu, z inicjatywy ambasadora Jana Tombińskiego, wziął udział polski Minister Zdrowia, Profesor Zbigniew Religa jak też przedstwiciele licznych stowarzyszeń polsko-francuskich.
Korzystajac z tej okazji AMOPF zorganizował w ambasadzie wystawę plakatów z lat 1981/82, ktore ukazały się we Francji w momencie ogłoszenia stanu wojennego w Polsce.
Konferencja :“ 25 lat pomocy medycznej dla Polski “– Ambasada Polska w Paryzu, 2006
Konferencja :“ 25 lat pomocy medycznej dla Polski“. Od lewej : P.Konopka (Prezes AMOPF-u), J.Tombiński (Ambasador RP w Paryżu), Prof.Z.Religa (Minister Zdrowia)
– We wrześniu 2016 r., AMOPF zorganizował polsko-francuską konferencję naukową poswięconą diagnostyce i leczeniu najczęstszych nowotworów (piersi i szyjki macicy u kobiet, prostaty u meżczyzn). Konferencja odbyła sie w Ambasadzie polskiej w Paryżu przy udziale około 150-ciu lekarzy poskich i francuskich, jak tez licznych autorytetów uniwersyteckich z obu krajów.
Diagnostyka i leczenie najczęstszych nowotworów – Paryż, 2016
Stowarzyszenie współpracuje w sposób permanentny z placówkami polskimi we Francji. Paryska stacja Polskiej Akademii Nauk gości nas od lat w swojej siedzibie, gdzie organizujemy nasze regularne spotkania.
Ambasada Polska w Paryżu otwiera swoje wspaniałe historyczne salony na nasze konferencje naukowe i w sposób wyjątkowy na nasze bale. Jesteśmy często konsultowani przez Ambasadę w sprawach dotyczących problemów medycznych. Opracowujemy i uaktulniamy regularnie listę lekarzy polskojęzycznych we Francji dostępną na domenie polskiego konsulatu.
W zasłużonej Bibliotece Polskiej w Paryżu organizujemy część naszych regularnych spotkań i tamże deponujemy archiwa stowarzyszenia.
Współpracujemy również od wielu lat w sposób stały z zasłużonym, 100-letnim Stowarzyszeniem Inżynierów i Techników Polskich we Francji, jak też z węgierskim stowarzyszeniem Alcyon (Klub Węgrów na Obczyźnie). Organizujemy z tymi stowarzyszeniami wspólne konferencje, bale, jak też kilkakrotnie spotkania kulturalno-naukowe polsko-węgierskie.
W ciągu tych 30-ciu lat “ranga“ AMOPF-u wsród Polonii we Francji, jak też wsród społeczenstwa francuskiego nie przestała wzrastać. Staliśmy się poważanymi „rozmówcami” zarówno dla władz francuskich jak i polskich.
Konsultujæ się z nami często francuscy naukowcy i pracownicy uniwersyteccy w sprawach dotyczących problemów związanych ze współpracą z Polską w zakresie medycyny lub dotyczących konferencji naukowych.
Pomagamy polskim lekarzom lub naukowcom, którzy pragną doskonalić się zawodowo we Francji. Znajdujemy im miejsca na staże zawodowe na oddziałach stanowiących awangardę w danej dziedzinie we Francji.
Po upływie 30 lat nieprzerwanej działalności, będąc stowarzyszeniem poważnym i posiadającym „zdrowe” struktury, zyskaliśmy zaufanie i szacunek opinii publicznej zarówno w Polsce jak i we Francji. Mogę tylko wyrazić życzenie aby stowarzyszenie było zawsze godne tego zaufania.
Władze AMOPF-u są wybierane co 3 lata w tajnym głosowaniu, oddzielnym na stanowisko prezesa i na członków zarządu. AMOPF miał dwie koleżanki piastujące funkcję prezesa : Dr Ewa Teslar (2000-2002) i Dr Eliza Lipinska (2002-2003) oraz trzech prezesów : Dr Andrzej Topiłko (1989-1992), Dr Piotr Konopka (1993-1999 i 2003-2012), Dr Mathias Lipski (od 2013, aktualny prezes).
Prezesi AMOPF-u (od lewej) : Dr Ewa Teslar, Dr Eliza Lipinska
Prezesi AMOPF-u (powyzej, od lewej) : Dr Piotr Konopka,
Dr Andrzej Topilko, (ponizej) Dr Mathias Lipski
23 członków AMOPF-u było wybieranych do zarządu stowarzyszenia w ciągu 30-u lat. AMOPF posiada 20-u członków honorowych i dwóch prezesów honorowych (E.Teslar†, P.Konopka).
Paryż, marzec 2020
Inne posty

Życzenia Świąteczne


Kornelia Król wybrana na drugą kadencję
